Zo verdwijnen goede voornemens niet!

29 - 12 - 2016

De jaarwisseling komt eraan, hèt moment voor goede voornemens. Meer fruit eten, vaker op familiebezoek en een dagboek bijhouden. Mooie plannen. Die helaas maar al te vaak met Driekoningen in de mist verdwijnen.  

Massages
Soms lukt het mij om goede voornemens vol te houden. Zo besloot ik een paar jaar geleden om meer nieuwsprogramma’s te volgen, zodat ik er in de kroeg niet als een nitwit bij stond. Inmiddels weet ik precies wanneer BNR Duurzaam op de radio is en heeft DWDD er een kijker bij.

Soms halen mijn voornemens februari niet eens. Zo zou ik afgelopen jaar maandelijks een masseur of lichaamsgerichte therapeut bezoeken. Ik begon voorzichtig, met een voetreflexbehandeling. En daar is het ook bij gebleven. In mei herinnerde ik me opeens mijn goede voornemen. Waarom wilde ik dat ook al weer? Het had ermee te maken dat ik het vervelend vind als mensen aan me zitten en dat het me goed leek om daar iets aan te doen. Maar waarom eigenlijk? Dat had ik niet echt helder. Mijn voornemen was dan ook al verdwenen voordat ik het met anderen had gedeeld.

Huttentochten
Dit jaar heb ik me voorgenomen mijn conditie te verbeteren, om gemakkelijker in de bergen te kunnen lopen. In de zomer maakte ik een korte huttentocht met mijn vriendin. Terwijl ik hijgend als een astmatisch mopshondje naar boven zwoegde (wat was er @#$%*ook al weer zo leuk aan de bergen?!) huppelde mijn vriendin me vrolijk voorbij en wees onderweg op mooie plantjes. Ik zag niks, ik dacht niks, ik voelde alleen maar schaamte. Ik was notabene ruim tien jaar jonger! Vergoelijkend zei ik tegen mezelf dat ik wel een veel grotere en zwaardere rugzak droeg. Had ik ten minste nog iets om me achter te verschuilen.

Met Kerst viel het reisprogramma van de bergsportvereniging weer op de mat. Vol met mooie huttentochten. “Maar dan moet er wel iets gebeuren, Axelle!”. Ik sprak mezelf streng toe. In de hoop dat dat zou helpen. “Ga hardlopen, daar krijg je een goede conditie van.” “Nee, getver, niet hardlopen! Daar heb ik echt een pesthekel aan.” En toch gaat het gebeuren. Sterker nog, ik ben alvast begonnen, wilde niet wachten tot 1 januari. Misschien is dat maar goed ook. Op Nieuwjaarsdag, met kater en oliebollenbuik, is de kans vast niet zo groot dat ik mijn goede voornemen in praktijk ga brengen.

Succesfactoren
Er zijn twee factoren die bijdragen aan het succes van goede voornemens:

1. Stel een helder doel, met een duidelijke ‘waarom’. Mijn doel is om binnen drie maanden 5 kilometer te kunnen rennen. Zodat ik in de zomer met plezier naar de berghut huppel en mijn vriendin vraagt of het misschien wat langzamer kan (gna gna).
2. Regel support. Mijn vriendin staat achter me: ‘heb je goede schoenen?’ / ‘zal ik een warm bad maken als je terugkomt?’ vraagt ze. Zij hoort mij deze zomer in de bergen ook liever jodelen dan hijgen natuurlijk).

Kun jij support gebruiken bij je goede voornemen? Bestel dan Feedback Challenge, het boek dat je helpt om drie maanden aan je goede voornemen (‘ontwikkelpunt’) te werken. Daarbij krijg je op een speelse manier feedback van je omgeving. Zo wordt de kans dat je daadwerkelijk meer fruit gaat eten, vaker op familiebezoek gaat of een dagboek bijhoudt een stuk groter en verdwijnt jouw goede voornemen op Driekoningen niet in de mist!